ASV JO12-1 vreet tegenstander op: 21-2

Na de ‘wat mindere’ wedstrijd van vorige week was het tijd voor revanche op deze zaterdag.  Tegenstander was RCD JO12-1.  Helaas kon onze Sophie door verkoudsheidsklachten niet mee doen (safety first in deze Corona tijd). Demian was gelukkig wel weer terug van zijn blessure en kon weer 2 kwartjes meedoen.

Het veld was nat, nagenoeg windstil weertje en het najaarszonnetje deed de rest. Aan de omstandigheden kon het in ieder geval niet liggen.

En aan de spelers vandaag ook niet. Vanaf de eerste minuut werden de tegenstanders opgejaagd, vastgezet en verslonden. De wolven zoals bezongen in de ‘Dodenrit’ van Drs. P vielen er bij in het niet (https://www.youtube.com/watch?v=rAaL1pO3qAw)

De ene aanval na de andere volgden elkaar snel op. Prima uitgespeelde aanvallen waarbij oog was voor de vrijstaande medespeler. Assists zijn net zo belangrijk als de uiteindelijk doelpunten. En die vruchten werden geplukt. De ene assist (hakje) was nog mooier dan de andere (trekstoot met de linkerbuitenkant).  Tijdens de time-out zaten er in ieder geval al 5 appels in het mandje.

Na de time-out gingen de jongens onvertogen verder. De teller bleef bij 11 steken. Enige smetje op de feestvreugde was dat keeper Pim de ‘nul’ moest prijsgeven. Een gevalletje jammer, zeker omdat er genoeg tijd was voor ASV op de bal weg te werken.

De ruststand op de borden was 11-1, tenminste dat was het getal waar de meeste toeschouwers aan dachten tijdens het koffiemoment in het zonnetje.

Het aantal toeschouwers nam gedurende de wedstrijd langzaam toe. Mond op mond reclame over de score werkt altijd het beste en de toeschouwers werden ook in de 2^e helft niet teleurgesteld. De aanvallen bleven komen; geen tijd voor verslapping en de conditie opbouwen was het devies. Terwijl de geijkte 5 spelers (Jari, Stijn, Rob, Timo en Demian) de doelpunten aan elkaar regen, kwamen er al combinerend ook kansen voor onze achterwaartsen. Prima schoten van Sepp, Tygo en Luke werden echter goed gered door de keeper of het aluminium stond in de weg. De keeper van RCD verhinderde trouwens dat de score nog (veel) hoger opliep. En verder kan vermeld worden dat de tegenstander niet overging tot een speelstijl met veel overtredingen. Ze bleven het proberen ook al riepen ze regelmatig met een kwinkslag naar elkaar #ikdoenietmeermee.

Na het laatste fluitsignaal van Julien, stond de eindstand 21-2 op de borden. Inderdaad niet een wedstrijd die je elke week moet hebben, maar zeker vandaag complimenten voor het team om maar de drive tot meer te tonen.

Volgende week spelen we uit bij Oranje Wit. Aanvang 08.30 uur. Ik ben benieuwd naar het aantal meereizende ASV supporters. Een ding is zeker. Verzameltijd voor vertrek (07.30 uur) vindt eerder plaats dan de zonsopkomst (07.43 uur).

Met sportieve groet

Andries van Duijvendijk

PS 1:

Vorige week waren de pijn- en andere gerelateerde statistieken van de JO12-1 tijdens de online hoorcolleges voor menig statistiek student een harde noot om te kraken.Vandaag zijn deze statistieken gemakkelijker te interpreteren.

PS 2:

Waarbij we soms het idee hebben dat de kinderen niet echt in de lengte groeien, heb ik nieuws. De reservesshirts  die vorig jaar nog als gegoten zaten waren vandaag bij menigeen kort en zeker bij de mouwen te kort.  Of iemand heeft de shirts te heet gewassen natuulijk. In dat geval zou voorgaande fake-news zijn.

PS 3:

Waar we na de wedstrijd van vandaag zowaar alle drie de wedstrijdballen weer hadden gevonden (dat is niet na elke wedstrijd een zekerheidje), bleek in de namiddag dat een van de spelers wel iets kwijt moest zijn. Via de app werd een trainingjas getoond die iemand vergeten moest zijn en door een eerlijke vinder van ASV meegenomen was naar huis. De huiskamervraag luidt niet: wie was zijn jasje kwijt, maarde vraag is: van wie zijn de benen die u hier op de foto ziet? Antwoorden kunnen tot dinsdagavond 20.00 worden ingezonden. Succes.