JO8: O jee..... Weer tegen Vuren.....

08:15 uur op ‘het’ plein…. Een hele stoet auto’s stond klaar om te vertrekken naar Sportpark Vuren. Even checken of er nog wat te poolen viel en ‘off we go’…. In de auto werd de vorige keer tijdens fase 1 tegen Vuren nog even herinnerd en ook bij overige ouders/supporters stond deze vorige keer nog goed in het geheugen. Het regende toen pijpenstelen, waarbij men vanuit de dug-outs het team aanmoedigde en er met ongeveer 17-0 werd verloren. Dus met enige argwaan werd er naar deze battle uitgekeken. Er was al één verschil: blauwe lucht en zon!

Doordat het team nu uit 10 leden bestaat is nu het plan er voorlopig steeds 1 thuis te laten, om zo onnodig koud worden van de wissels te voorkomen. Een beetje jammer, maar wel beter zo. Vandaag was de uitvaller Milan (die ik vorige keer helemaal vergeten ben te noemen) en dus waren vandaag de aanwezigen de jarige Jesse (hieperdepiep!), Frank, Angelo, Vince, Cas, Pieter, Jax, Jasper en Jens (onze nieuwkomer, die het al zeer verdienstelijk doet).

Bij het openen van de kleedkamer kregen we een warm welkom. Ik denk dat de vereniging nog op een oud gascontract zit…. De wastas kwam op tafel en na het roepen van de nummers veranderden onze kindjes zich weer in wit-blauwe strijders. Het humeur – goed…. Zin – JA…. Het veld op…. Even lekker de bal rondspelen en de keeper kreeg even apart de bal toegespeeld door de meegekomen supporters. Zo werd iedereen warm gespeeld. Even het vermelden waard: even snel geteld stonden wij met ongeveer 12 supporters langs de lijn, coaches Emily en Rutger niet meegerekend. Dus een mooie opkomst.

De wedstrijd ging van start en terwijl de 3 wissels zich warm hielden met flink bewegen, ontstond er een zeer verdienstelijke pot voetbal. Er werden geen cadeautjes gegeven en er kwamen weinig kansen aan beide kanten. Bij Vuren liep er één ‘tankje’ tussen, die steeds overal was en zeer goed balcontact had, maar dat ‘vuurtje’ werd toch steeds maar weer gedoofd door goed werk op ons middenveld en verdediging. Even een time-out en na wat instructies vanaf de coaches en een snel slokje uit de fles, kon het spel worden hervat. Het spel ging door zoals voor de time-out, maar wij wisten door te breken en vlak voor het rustsignaal konden wij via een lange combinatie en een prachtig doelpunt op 1-0 voorsprong komen.

De kanjers de kleedkamer in voor limonade en tactiekbespreking en de supporters de kantine in voor een bakkie thee en koffie, want ondanks het mooie weer was het nog best fris daar buiten. Keeper- en spelerswissel en gauw het veld weer op. Er veranderde niet veel met de eerste helft. Er kwamen wat kansen over en weer en je zag bij iedereen de vermoeidheid wel wat toeslaan. Behalve bij het tankje, die maar bleef gaan. Met een wat onhandige actie kon de tegenstander op 1-1 komen, vrij snel gevolgd door toch wel een heel mooi doelpunt van het tankje. Hoog en hard boven in het doel. Geen houden aan. Dus 2-1 achter. Er bleef hoop, we gaven allemaal niet op, maar er kwamen geen doelpunten meer bij. Met de manier, waarop wij hebben gespeeld, was op z’n minst een gelijkmaker wel terecht geweest.

Met de bekende reeks strafschoppen werd het voetbalgedeelte afgesloten en nadat iedereen lekker was opgefrist, gaf Jesse nog een rondje drinken met een chippie weg voor zijn verjaardag. Een gezellige ochtend en goed gevoetbald. Klasse, mannen!!

Tot de volgende,

Vanaf de zijlijn