MP1 en het verhaal van wip-kippen en polonaise-treinen!

1-3

klaar voor de 2e helft

gaat ie erin?

even juichen

nog iets meer juichen

verbeten duels

lucas

jayson

jayson

rob

rob

ryan

ryan

polonaise-trein

prima warming-up MP1

lotnummer

uitkniplotnummer

Vandaag stond de uitwedstrijd tegen Unitas op het programma. Nadat de papa van Stijn eerst naar zijn vrouwelijke TomTom op de bijrijderstoel had geluisterd, werd toch rap weer besloten om de parkeerplaats van SVW te verlaten en het slootje naar Unitas over te steken.

Al met al waren we ruimschoots op tijd. Genoeg tijd dus voor een goede warming up in de speeltuin van Unitas. Drie minuten wip-kippen werd afgewisseld met 3 minuten wip-wappen. Wonder boven wonder vielen er geen gewonden, dus de voltallige selectie (zelfde spul als vorige week, alleen Dylano was nu met de F2 mee en Demian was nu weer terug van de partij) kon zich gaan omkleden.

Aangekomen bij de hoofd-akker van Unitas bleek al snel dat het aanvangstijdstip 20 minuten later zou zijn. In de wetenschap dat we in de achtertuin van het filiaal van onze rugsponsor moesten voetballen, hebben we voor de wedstrijd de trekking alvast gedaan voor een minuutje gratis winkelen bij de Jumbo. Als uw lotnummer overeenkomt met de rugnummervolgorde hieronder dan kunt u zich melden bij filiaalhouder Snaterse. Heeft u geen lotnummer, dan kunt u ook even het doe-het-zelf-lotnummer uitprinten en uitknippen. Succes met winkelen!

Na deze plichtpleging konden we eindelijk aan de bak. Het veld bleek niet veel groter dan het uit te knippen lot en dat zorgde voor een ware mierenhoop voor het doel van Unitas. Het zoeken naar de vrije mier was lastig, maar na een paar keer beuken op het doel vond Stijn dan toch eindelijk het eerste gaatje 0-1.

Nadat Unitas snel op gelijke hoogte was gekomen, ging de Arkelse stoomtrein eindelijk rijden. Stijn zorgde op identieke wijze voor de 1-2. Rob zorgde met droge schuiver voor de 1-3. Het bijhorende juichen kon niet als droog bestempeld worden. Ik weet overigens niet van wie Rob dat heeft. Lucas, Stijn en Demian gooiden met de 1-4 t/m 1-6 de wedstrijd definitief in het slot.

Het laatste wapenfeit in de eerste helft kwam van Ryan, jawel van RYAN! We schrijven 3 oktober, de dag van de omslag. Nadat hij in de diverse eerdere wedstrijden niet tot scoren kwam, leek het lang ook in deze wedstrijd niet te gaan lukken. Paal en lat stonden al eerder in de weg, maar toen was het de 15^e minuut. Het gras was nat, de zon die scheen en het hele stadion veerde op toen Ryan de bal van dicht bij in het dak van het doel schoot (1-7). De stem van Ryan's papa sloeg over van emotie, mama liet de tranen de vrije loop. Daar was die dan:  het lang verwachte en verdiende doelpunt.  En Ryan……die wandelde op zijn gemakje naar de eigen helft. Rust.

In de pauze werd het veld door de Arkelse aanhang (al dan niet stiekem) wat groter gemaakt. Dit zorgde in het begin van de 2^e helft voor wat verwarring, aangezien de spelers soms dachten dat de bal uit zou gaan, terwijl deze gewoon binnen de (virtuele) lijnen bleef.

Het was waarschijnlijk daarom dat het even duurde voordat de eerste goal van de tweede helft te noteren viel.  Jayson was de naam die alleen op doel af kon stormen (1-8). Rob had daarna weer 2 ingevingen en dat zorgde al snel dat de 9^e en 10^e  treffer op het scorebord te noteren waren. Al genietend in het zonnetje werden de laatste minuten professioneel uit gevoetbald. Jayson, Stijn en Unitas zelf scoorden de rest van onze doelpunten.

De oplettende lezer komt al tellend hierdoor uit op 13 doelpunten. Aangezien het boekje van de scheidsrechter er kennelijk maar 12 kon bevatten, strepen we bij deze daarom het eigen doelpunt van Unitas door.

Tijdens de penaltyserie kwam al snel naar voren dat Carnaval dit jaar laat (of vroeg) valt. Na elke strafschop werd er weer een speler van ASV aan de poloniase-trein gekoppeld. Net zolang totdat iedereen aangekoppeld was en de carnavalstrein de polonaise reed richting het publiek. "Dit is een mooi stel, hoor!" zou Theo Reitsma in 1988 gezegd hebben. Maar ja dat is al weer 27 jaar geleden dat ik dat moment samen met de schoolklas al springend in de Trevi-fontein vierde………….

Al met al betekende deze uitslag dat voor de 4^e wedstrijd  op rij meer dan 10 x wordt gescoord door de MP1. Een goede reden zou ik zeggen om a.s. zaterdag onze jongens (MP1 en MP2) te komen aanschouwen op het eigen sportpark. Aftrap van beide teams om 09.15 uur.

Tot zaterdag.

Met sportieve groet

Andries