ASV Arkel MP1 - Schelluinen MP1

Vandaag mochten we naar schelluinen om onze kunsten te vertonen, de thuiswedstrijd was de enige spannende wedstrijd tot nu toe, met een beetje geluk wonnen we die uiteindelijk op het nippertje met 11-9. Dat beloofde wat voor deze wedstrijd, na wat omzwervingen konden we kleedkamer “nieuw” vinden en konden we het veld op.

We hadden voor de verandering een heel lang maar redelijk smal veld, na een tijdje wachten kwamen onze tegenstanders en scheidsrechter ook het veld op, onze spelers maakte zich meteen zorgen dat zij er 6 hadden en dat was niet eerlijk…. Na een vriendelijke glimlach van de scheidsrecht(s)ter werd er voor gezorgd dat we 5 tegen 5 mochten spelen. We begonnen meteen met druk zetten maar wat zien we daar, bij schelluinen doen ze al aan keepers bij de mini’s waardoor de bal er niet meteen in kon. Daar had Lucas “Vuurpijl” Stigter maling aan en schoot er 3 achterelkaar in, boogballen/puntertjes of netjes in het hoekkie het maakte hem allemaal niet uit. Ook bij Schelluinen hadden ze een Demian en (het zal aan de naam liggen) die maakte het onze jongens niet makkelijk, kappen en draaien dat kon deze jongen als de beste maar gelukkig stond Jayson vaak op de goede plek om (met of zonder tegenstander) de ballen af te pakken. De keeper nam zijn taak erg serieus op en pakte regelmatig de bal in zijn hand, dit mocht blijkbaar toch niet en de scheidsrechter moest een aantal vrije trappen aan Arkel geven (penalty’s worden alleen gegeven bij de MP2 blijkbaar) . Net voor rust scoorde Schelluinen ook nog een keer waardoor we met 3-1 gingen rusten, we zaten in dezelfde kleedkamer en de assistent(e) coach van de tegenpartij deelde vriendelijk koekjes uit aan iedereen, even dacht ik nog…. maar nee vast niet…

De 2^e helft ging van start en we gingen weer door waar we gebleven waren, storen/ballen afpakken en blijven aanvallen, het verzet van de tegenstander werd een stuk minder en we konden al snel uitlopen via 2x Demian en nadat ook Stijn door had dat je tegen een keeper niet van 20 meter afstand de ballen erin kon schoppen had hij binnen 4 minuten een hattrick gescoord. Halverwege de 2^e helft mocht ook onze rots achterin Jayson aan aanvallen gaan denken, daar waren de ouders langs de kant zo van onder de indruk (zie publiek bij de foto 2) dat ze riepen dat hij naar achteren moest. De coach moest zijn tactiek verantwoorden en riep dat hij nu ook mocht aanvallen, gelukkig werd dit zonder boegeroep geaccepteerd. Deze tactische meesterzet werd direct beloond door een doelpunt van.. jawel Jayson. Het verdigende werk werd overigens feilloos opgevangen door Ryan en Lucas.

Nadat schelluinen de hoop had opgegeven zag ik weer samenspel ontstaan bij Arkel en ging het steeds beter lopen, zelf nadat de scheidsrechter voor keeper van schelluinen ging spelen gingen we vrolijk door met scoren en met een prachtige combinatie tussen Jayson en Demian eindigde de wedstrijd met 2-13.

Mochten er al twijfels bestaan over het te vieren kampioenschap waren die nu helemaal weg, na de 6^e officiële competitiewinst op rij zijn we niet meer in te halen en mogen we volgende week thuis tegen Unitas onze kampioenen huldigen.

Ik wil dat ook iedereen vragen om volgende week om 10.15 te komen kijken naar onze kampioenen om er een onvergetelijke dag van te maken.

Tim