ARKEL O19 VERGEET ZICHZELF TE BELONEN

Arkel JO19-1

0 - 1

SVS'65 JO19-1

Competitie

Onder 19, JO19-1, Groep 7 0

Datum

10 september 2016 12:15

Accommodatie

Onbekend

Arkel O19-1 en SVS '65 O19-1 maakten er op een zonovergoten Schoonzigt een alleraardigste wedstrijd van. Onder de bezielende leiding van scheidsrechter Batenburg uit Dalem was het een wedstrijd waarin de eerste tien minuten licht in het voordeel van Spijk waren. Daarna was toch vooral Arkel de bovenliggende partij. Dit leverde echter geen punten op. Na 2x drie kwartier moest Arkel, ondanks de vele kansen en mogelijkheden, in Spijk zijn meerdere erkennen. Door een doelpunt uit een corner in de 22e minuut wist Spijk deze bekerwedstrijd met 0-1 te winnen.
Opstelling Arkel: Jason-Nick-Tobias-Alexander (A)-Gion-Bram de Gans-Youssef-Bart-Dominique-Simon-Bram Janse. Tony-Tyson-Jeremy-Jainan begonnen als wisselspeler. Marijn was afwezig.

Ondanks het lichte voordeel in de beginfase voor de bezoekers. Was het Arkel dat de eerste mogelijkheden kreeg. Een vrije trap vanaf 20 meter recht voor het doel werd door Do hoog over geschoten. Vanuit een tweetal corners werd door goed opstellen de afvallende bal direct weer ingebracht. Maar de hieruit voortkomende schoten troffen geen doel. Daarvoor was Bart al uitgevallen. Na vijf minuten spelen kwam hij ongelukkig ten val en werd er gevreesd voor een polsbreuk. Na een bezoek aan het ziekenhuis bleek er een scheurtje in het bot te zijn. In het gips en voorlopig even niet voetballen. Beterschap Bart.

Door niet goed uitverdedigen kreeg Spijk een goede kans waaruit een schot kwam dat door Jason tot corner werd verwerkt. Uit deze corner wist Spijk het enige doelpunt van de wedstrijd te maken. Een paar minuten later moest Jason weer in actie komen bij een schot van randje zestien. Stijlvol wist hij het schot te pareren. En daarmee te voorkomen dat de wedstrijd al gespeeld zou zijn.

Daarna nam Arkel het heft in handen. Het was natuurlijk goed opletten dat we niet tegen een counter zouden oplopen. Maar al in een vroeg stadium werd onder aanvoering van Bram de Gans deze eruit gehaald. Vervolgens reeg Arkel de kansen aaneen. Bram Janse en Do waren hun directe tegenstander regelmatig de baas. Vooral Do kwam tot een aantal goede voorzetten. Echter de scherpte in de zestien ontbrak om voor echt gevaar te zorgen. Bram Janse kreeg een bijna niet te missen kopkans. Net als de voor Bart ingevallen Tyson. Youssef zag zijn schot via de binnenkant van de paal weer het veld in komen. Bram zag Simon over het hoofd die vrij voor de keeper stond. Hij besloot zelf te schieten. Wel tegen het net. Maar aan de verkeerde kant. Het overzicht en de rust ontbrak om dat laatste zetje te geven.

Direct na rust kropen we door het oog van de naald. Spijk verzuimde te scoren. Zij kwamen blijkbaar iets scherper uit de kleedkamer. Het was tot vlak voor tijd het enige wapenfeit van een tegenstander die misschien wel het geluk afdwong door als team te blijven werken voor een goed resultaat. Tony en Jeremy kwamen de ploeg versterken ipv Bram Janse en Youssef.

Arkel zocht nog meer de aanval. Nog meer kansen in de tweede helft. De gelijkmaker wilde er niet in. Do werd nog meer in het spel betrokken. Met Bram en Alexander als aanjagers hielden we de druk erop. Jeremy een kans in de vijf meter. Later kopte hij snoeihard uit een voorzet van Do op de lat. Een bal onderkant lat viel stil op de doellijn. Simon en Tyson gunden elkaar het succes. Dat duurde net iets te lang. Weg kans. Alexander die een kopbal en een schotje naast zag gaan. Intussen was Bram Janse er weer ingekomen. Hij speelde een constante wedstrijd. Ook nu weer kwamen, nadat hij zijn tegenstander zijn hielen liet zien, de voorzetten vanaf zo'n 10 meter in het zijnet terecht. Alex verliet moe gestreden het veld om weer wat krachten op te doen om direct na ons bij 1 aan te sluiten. Hopelijk heeft hij geen trauma opgelopen van Spijk deze middag.

Tot de laatste seconden bleef Arkel O19 strijden voor een goed resultaat. De beloning voor het betere spel en het afdwingen van de vele kansen bleef uit. Dat is jammer. Maar mogen we onszelf aanrekenen. Spijk won niet alleen omdat zij wel een doelpunt wisten te maken. Maar ook omdat ze als team er met elkaar in bleven geloven en de absolute wil hadden om van Arkel te winnen. Later begreep ik dat dat die middag zich herhaalde.